12 Kasım 2011, Cumartesi
saat: 21:35
Eski sevgili günce yazmış, denk geldim. Kafası hiçbir zaman adalet teorime basmadı. Hadi hayatımızı mükemmel bir adalet terazisine oturtamadık diyelim. Ama en azından seni en çok aşağılayan insanları en çok sevmek huyundan vazgeçmen lazım. Ha ayrıca bencilliklerinle bana çektirmedin. Ben kendi ego savaşım yüzünden kendime çektirdim. Bunu bile anlayamamışsın.
Üzücü olan bir durum var. Tabi üzücü değil çünkü mutsuz olmasını istemem. Ama adamın hayatından öyle veya böyle benden sonra 2 kişi geçmiş. Hatta 2 ay takıldığı muhtemel Erasmus kızı için acı çekmiş. Sonra ben varken de hayatında olan yakın bir arkadaşına yazmış, o iş olmamış filan. Hatta o kızı benimle kıyaslayıp beni çok çabuk unuttuğunu, o kız için büyük acılar çektiğini yazmış. Hani sonuçta günceni okuma ihtimalim var. Çekinmeden bunu yazıyorsun. Ayıp. Ben gizli hesabımda bile nolur nolmaz diye eski sevgiliyi önemsiz bulduğumu ifade eden güncelerimi hiç halka arz etmedim.
Normal olan normal insanların hayatı. 2 senede hayatından hiç kimse geçememişse sorun sende sevgili Duygu.
Remember we were driving
Driving in your car
Speed so fast
Felt like I was drunk
...
Gönül isterdi ki şarkıyı söylerken bir gençlik aşkı aklıma gelsin.
