03 Haziran 2016, Cuma
saat: 07:07
Dün sarıyer açıklarında denize girdim,sahilinde defalarca oturup türlü meyveler yediğimiz yerde.
Bir insan evladının saçlarının bu kadar güzel parladığı,bu kadar güzel ucuştuğu yer olamazdı.
Onunla yaptıgımız şeyleri şimdi tek başıma dini bi ritüel gibi gerçekleştirmek hem bana mutluluk veriyo hemde ciğerimi elleriyle söküyor.
Son günlerde yalnızlığın ve yenilginin sınırlarını zorluyorum. İmza gününe çıktım geçen gün, hiç satmayan kitaplar yazıp, hiç ezberlenmeyen şiirler yazıyorum. Gene de ismini bilmediğim insanların sadece sigarasını yakıp ta okuduğu biri olmak, bazı şeylerden iyidir. Kaybediyorum ve bundan pek şikayetçi olduğum söylenemez. Zaten kaybetmeyi anlatan birinin kazanması da ironi olurdu.
www.youtube.com/watch?v=oDqdieQ17J0
