22 Mayıs 2017, Pazartesi
saat: 02:44
agliyorum evet, bir genc kizin hayallerinin umutlarinin 7 yil boyunca her gun lime lime edilip yok edilmesine agliyorum.
yaniyorum evet, icten icten eritiyorlar ruhumu. iyi niyetli ve saf olmam mi beni buralara atti bu durumlara dusurdu bilmiyorum.
donuyorum evet, o ilk gunku elin sicakligini bir daha bulup da isinamadim. sandim ki hep oyle sicak olacak. beni saracak sarmalayacak. ama donmaktan baska hic bir sey gecmedi yuregime.
uzuluyorum evet, artik deger ve/veya degersizlik mevzusu degil bu. cidden sevmemezlik ve kendinden uzaklastirma. zoraki "mis" gibi yapma.
geldim, gordum, ogrendim, cok sey ogrendim. kendimi buldum. yok olan benligimi buldum. ozsaygiyi, oz degeri ogrendim.
gidiyorum, heybemi doldurdum. caresizlikle degil. secimlerle. evlatlarla, sevmekle (karsilik bulup bulmamasi onemli degil), kendimle, dualarla...doldurdum gidiyorum.
sevgi neydi?
deger vermekti
teselli etmekti
her an yaninda olmak istemekti
istemekti
esduyum yasamakti
ortak yasam alani olusturmakti
saygiydi
birey olsuna
dusuncelerine
dinlemekti
duymakti
gormekti
arzulamakti
sevgi neydi?
bunlarin hepsini yaparken var olmanin tadina varmakti.
sevgi neydi?
emekti.
peki hangisini yasadin veya yasattin?
