26 Haziran 2017, Pazartesi
saat: 07:44
mutlu değilim ve bu mutsuzluğumu kocaman bir şımarıklık olarak görüyorum. Zira marcosun da dediği gibi "biliyorum normalde müteşekkir olmam lazım benim yerimde olmak isteyen bir çok insan var çünkü".
ancak insan istediklerini elde edince, o istediği şeyler için vazgeçtikleri daha bir önem kazanıyor.
bayramları - bilhassa dini olanları - sevmem pek. yani WOWOW AHAHAHAH NEKSEL YHAA BAYRAMSS gibi bir alışkanlığım yok.
neden bilmem.
çok da şenşemelek geçerdi.
sanırım kendimi sülaleye uyumlandıramadım hayatımın hiçbir döneminde - şımarıklığa bak. ve bu nedenle hiç de aman da ne eğlenceli gelmedi falan felan.
neyse demem o ki, bayramları sevemeyen biri olduğum halde bu bayram bana çok koydu.
sabah uyanıp da babanın elini öpemiyorsun ne bileyim babanın "oh el öpenlerin çok olsun kızım" diyen sesini duyamıyorsun. annenin sarılıp boynunu kokladığında çıkardığı iç çekişi duyamıyorsun.
bir de en kötüsü tek çocuksun.
zaten fairly yalnız bi ailenin evladısın.
ve onları yalnız bırakmış olmanın, bir bayram daha yapayalnız bırakmış olmanın ağırlığı üzerine çöküyor.
pms yim evet
