23 Temmuz 2017, Pazar
saat: 01:20
Arkadaşımla sohbet etmek iyi geldi.
Kendimi kendimce haklı çıkartmaya çalışmıyorum. Olayı 5 gün sonra kan bağım olan birine anlattım çünkü suçlu olsam hatamı çözemeyecek olsam ilk gün gider anlatırdım.
Özlemişim bu sohbet etmeyi gerçekten. Kendimi ne kadar ihmal ettiğimi anladım. Oysa ben neşe dolu huzur dolu bir insandım. En basitinden radyoculuk yapardım ya ben eskiden internet radyoları vardı yayın yaparlardı çalıştığım radyodaki abi. Şimdi o kadar çok ihtiyacım var ki, o mikrofonun başına geçip karşındaki boş odaya bakıp sanki seni dinleyen o insanlar ordaymışcasına sohbet etmeye sonra birbirine uyumlu birbirini tamamlayan şarkılar çalmaya ...
Gençliğimi özledim dostluklarımı özledim ölen arkadaşlarımı ve en çokta babamı özledim...
O zaman geceye bir şarkı bırakıyorum...
