12 Ağustos 2017, Cumartesi
saat: 10:58
içimde fırtınalar koparken, bu kadar sinirliyken, sabaha kadar ağlamak isterken hala nasıl bu kadar sakin kalabildiğime, oğluma nasıl bu kadar güler yüz gösterebildiğime, bezini inatla taktırmamasına ve sabahtan beri evin muhtelif yerlerine çişini yapmasına, kendisi çişini yaparken korkarak ağlamasına ve benim sakince ona 'annecim bişey yok kaza oldu, çiş yaptın sadece' dememe hala inanamıyorum. içimden bu günler geçecek geçecek diye tekrar ediyorum. derin bir nefes alıyorum ve uyumak istiyorum.
