12 Ağustos 2017, Cumartesi
saat: 14:54
Bir ilişki bittiğinde artık sevgi birine yönelmeyecektir çünkü yönelebileceği hiç kimse yoktur ve sevgi yönelmeden var olduğunda muhteşem bir saadet vardır.
Sahte benliğin sana bu saadeti fazla yasatmadan en kısa sürede yeniden birisine aşık edecek çünkü sahte benlik başka gerçekliği olmayan şeylerden desteğe ihtiyaç duyar.
Belki bu kadın ya da adam hep aramakta olduğun cenneti sana getirecek diye diğerini değiştirip durursun. Birisine uzaktan baktığında cazip görünür . Yakına geldikçe cazibe azalır. Ve ansızın diğer kişinin boş olduğunu görürsün ve kandırıldığını hissedersin çünkü diğer kişi vaat etmiş olduğu hiçbir şeye sahip değildir.
Yine ayrılırsın , kısa sürede yine başka bir kadının peşine düşeceksin ve aynı tuzağa düşeceksin.
Şayet gerçekten ıstıraptan ve acıdan kurtulmak istiyorsan o zaman şunu anlamak zorundasın. Bir benliğin yok...
Ve dikkatlice dinle: Diğerine ihtiyacın olmadığında sevebilirsin ve bu sevgi ıstırap getirmeyecektir.
Evet, yalnızlığınla o kadar çok kalmalısın ki o tek başınalığa dönüşebilsin. Ancak o zaman derin, seni zenginleştiren bir ilişkiye girmeye muktedir olacaksın.
Şayet birisiyle yalnızlık çektiğin için bir ilişkiye giriyorsan, o halde diğerini sömüreceksin demektir. Diğeri seni tatmin edecek bir araç haline gelecektir.
O yüzden ne zaman bir ilişkiye yalnızlık nedeniyle girersen, ilişki sallantıdadır. O ölü doğmuş bir çocuktur. Senin için daha çok ıstırap yaratacaktır. Unutma yalnızlığına göre davranacak olursan seninle aynı yolun yolcusu bir kimseyle bir ilişkinin içine düşeceksin çünkü gerçekten kendi yalnızlığının içinde yaşayan kimseye çekici gelmeyeceksin. İki dilenci buluşacak , iki perişan kişi buluşacak...
Ve unutma iki mutsuz insan buluştuğunda bu basit bir toplama işlemi değildir, bir çarpım işlemidir. Çok daha fazla ıstırap yaratacaklardır.
Önce uzun süre tek başına ol. Önce kendinden hoşlanmaya başla, önce kendini sev. Önce öylesine hakiki bir şekilde mutlu ol ki kimse gelmese bile önemi olmasın. Sen dolusun, taşıyorsun. Şayet kimse kapını çalmazsa bu mükemmel iyidir; hiçbirşey kaçırmıyorsun. Kimsenin gelip kapını çalmasını beklemiyorsun. Tek basinaliginla mutlu olana dek bekle. O zaman ilişkiye gir. Artık bir efendi gibi giriyorsun, bir dilenci gibi değil...
İşte o zaman kendi benzerini çekeceksin. İki efendi buluştuğunda mutluluk sadece birbirine eklenmez, birbiriyle çarpılır. Ve onlar sömürmez, onlar paylaşır. Onlar birbirini kullanmaz . Aksine onlar bir hale gelir ve onları çevreleyen varoluşun tadını çıkarır...
Ve sevgi peşine düşülmeden, düşünülmeden, kendi kendine basit bir şekilde daha büyük bir ahengin parçası olarak gerçekleştiğinde tamamen farklı bir niteliği olur. O artıķ ilâhi dir....
OSHO
