22 Ağustos 2017, Salı
saat: 17:01
Her şey yolunda.
Bu aralar pek doğruyu yanlışı ayırmıyorum ve bu umrumda bile değil. Güzelmiş böyle. Eskiden kafamın içinde bir ses sürekli mırıldanıp dururdu. Sanırım mırıldanmaya daha fazla dayanamadı ve bayıldı. Yokluğundan istifade ediyorum. Nasıl olsa geri gelecek. Çünkü this is Clem.
A.'dan bahsedeyim biraz. İstanbul'da. Benden 10 yaş küçük. Sanırım zor bir hayatı var. Belki de yoktur. Hayatımda duyduğum en güzel sese sahip, yani şarkı söylerken. Bana gitar çalıp şarkı söylediği kısa videolar çekip gönderiyor, ben de kendimden geçiyorum. Hayatımın tam bu noktasında neden bu adamdan bu kadar etkilendim bilmiyorum. Çünkü çok saçma. Muhtemeldir ki bir araya gelsek bile işin duygusal boyutu çok çabuk yokolacak ve cinsel boyutunu da olabildiğince sömüreceğiz. Sonunda elimizde hiçbir şey kalmayacak.
Neyse ne. Bir kaç hafta sonra gidiyorum zaten, memlekette bile değilim. Umarım oralarda kiraladığım apartman dairesine kapanmam da biraz sosyalleşirim.
Daha bavulu toplamam lazım. Anca.
Ha, bi de gözleri yeşil allah kahretmesin!
