18 Ekim 2017, Çarşamba
saat: 02:20
Hanımımı Kıbrıs'a göndermiştim bir hafta kadar önce, yarın geliyor. Beni çok özlemiş, ben de özledim tabii ama çok değil.
Benim hiç kimseyi çok özleyemiyor olmam sorun galiba.
Herkesten bıkmış bir yaşam formu olduğum için mi böyleyim yoksa hep böyleydim de şimdi mi fark ediyorum bilemiyorum ama kendimi bildim bileli bi hayırsızlık durumu söz konusu.
Kimseyi aramamalar etmemeler. Acaba diyorum gizliden egoistim de ben mi farkında değilim.
Mesela yeni işe başladığım yerin esnafıyla adam gibi ne selam ne kelamımız oldu. Ama ben yeni geldim diye onların gelip hayırlı olsun demeleri gerekmez mi (gerekir diyin)
Tanımadığın insanları tanımaya çalışırken gizemli bir hava oluyor ya, onu da özledim çok. Sonra tanıdıkça nefret ediyorsun :D
Evlenmeden önce çok güzel sohbet ettiğim bir kaç arkadaşım vardı. Evlenince hepsiyle sohbeti kestim, bir ara serzenişte bulunan da oldu "seninle sohbet etmeyi özledim" diyen de oldu ama şimdi de benim ona aynısını yazmam gerekiyor galiba.
Eskiden birbirimize anlatacak o kadar çok şeyi nerden buluyorduk acaba. Bir bakayım hemen dönüyorum ...
Evet baktım, o kendi hayatını anlatıyormuş ben kendiminkini. Arada şakalar komiklikler falan fişmekan.
Şimdi hanımla böyle bir imkanımız yok çünkü aynı hayatı yaşıyoruz.
Daha fazla geç olmadan yatayım bari, yarın yine mi rutiniz yine mi çiçek.
Alles gut.
Ich liebe dich
Ich liebe dich nicht.
