23 Şubat 2018, Cuma
saat: 10:03
Uzun bir aradan sonra günaydın.
Aşırı koşuşturmalı hayatımda hiç yazmıyorum ama hayatımdaki önemli olayları not düşmem gerekiyor.
Erkek arkadaşım evlenme teklifi etti, yarın istemeye geliyorlar.
Her şey çok ani gelişti.
Ben daha yeni gelmiştim. Üst üste nöbet tutmam gerekiyordu. Tabiki önemli her zamanımda olduğu gibi larenjit oldum ve sesim kısıldı. Hasta göremiyorum! Sonuçta benim işimin de ses sanatçısı olmaktan farkı yok. Sesini kullanamadığında hiçbir şey yapamıyorsun. İV steroid yaptırsam direk açılacak ama korkuyorum avasküler nekroz riskinden dolayı :(
Sağolsun arkadaşlar sekreterler işaretle ediyorlar, çok hasta görmüyorum.
Papatya çayı içmekten helak oldum ama garip bir şekilde insanın iştahını kesiyor. Diyet yapanlar için bir alternatif olabilir. Benimse hiç ihtiyacım yok.
Bir yandan çok kaygılıyım. Hep böyle oldu, hayatımda önemli zamanlarda hep kaygım çok artar. Şimdi de böyle.
Bir yandan akademik anlamda yapmam gereken çok işim var ve zamanım yok, inanılmaz stresliyim.
Güncemle ilk tanıştığımda 17 yaşında filandım sanırım. 10 yıl geçti neredeyse. İnsan değişik hissediyor.
Uzun bir aradan sonra aşina olduğum isimlerden birkaç günce okudum. Herkesin hayatı değişiyor, herkes büyüyor, aileleri büyüyor.
Buarada dün bu sesimle bir hastamı gördüm. Kelimenin tam anlamıyla canıma okudu. Bu kadar emek verip karşılığında bunları yaşamak gerçekten çok üzücü. Hocamın haklı olduğunu ne kadar ağır bir hasta olduğunu bir kez daha gördüm. İşin ciddiyetini fark ettim. En çok onun için endişeleniyorum. Umarım kendine bir şey yapmaz.
Görüşmek üzere.
