14 Nisan 2018, Cumartesi
saat: 12:08
Dun gecenin 3unde birinin kapiyi zorlamasina uyandim. Evde yalnizim. Esim J. is seyahatinde. Bi uyandim, biri kapiyi acmaya calisiyor, metalik sesler duyuyorum... I just went into crazy panic mode. I rushed to the door. My first instinct was to press the door with my bare hands. I shouted: Who is it? I sound loud, but also scared as fuck. The man didn't go away. He replied: Hey!
Olaya mantikli bir aciklama getirmeye calisan beynim belki komsudur kapilari karistirmistir diye dusundu. Ne yaptigimi bilmeden kapiyi acmaya yeltendim. Konuscaktim guya medeni bir sekilde, derdi neymis diye. Anahtari cevirip kapiyi actim, tam o anda kafama dank etti ne yapiyodum lan niye kapiyi aciyorum diye. Bunu gucumle tekrar carptim kapiyi. Ve kilitledim. O andan sonra I heard someone saying: Sorry. And foot steps.. and finally he left.
I was left terrorized. I sat there in my bed. Called J. We talked about an hour. Then I slept back. It was probably a drunk neighbor who got confused trying to find his door. Since I took down all the stuff around our door for moving out.. he was just a confused neighbor. Uzerine utandim bir de. Komsuya eger cok paranoyak davrandim bagirdim filan diye... Sacmalama dedi J. Gecenin ucunde biri kapiyi acmaya calisirsa kim olsa ayni sekilde tepki verirdi dedi. Oyle iste. Korku dolu bir geceydi. Ama simdi benzer bir tehlikeli durumda nasil davranilcagi konusunda daha hazirlikliyim. I am calling the police diye bagirip polisi ariycam. That's it.
Yan komsunun telefonunu al bana ver dedi bir de J. O da genc bir cocuk. Emergency contact olarak iyi olabilir. Simdiye kadar niye yapmadik bilmiyorum valla. Buralarda oyle hirsizlik olmaz normalde. Ondan heralde.
Anlatim ve uslup kusurlarim icin kusura bakma gunce. Cok yorgunum.
saat: 20:51
do not underestimate me.
and do not ever disrespect me.
;)
These are the kind of things that you are supposed to demand from yourSELF in the first place
Not from others :) That (maybe) comes later.
