17 Mayıs 2018, Perşembe
saat: 17:26
1. Almanca zor ama guzel. Basta bir urkutuyor ama anladikca seviyorsun.
2. 23unde sunumum var.
3. Insanlar acayip. Ben de acayibim. Demek ki ben insanim. Mesela insan olmak yerine ceviz olsaydim acayip olmazdim. Kutlem, hacmim, vitaminim, yagim, karbonhidratim belli olurdu.
4. Dun annemler destekleyici konustu. O da bir acayip. Cunku annemler genellikle elestirici, sikayet/sitem edici ve igneleyici konusur. Her telefonu kapatisimda bir seyleri korkunc bir bicimde yanlis yaptigima ve annemin sirt agrisi ve abimin kotu giden evliligi dahil olmak uzere dunyadaki butun acinin sebebinin benim bu dehset verici hatalarim olduguna ikna olmus olurum. Sonra iki bira bir sigara icmek isterim, ama icki ve sigara kullanmadigim icin onu da yapamam. O anlamsiz ve haksiz elestiriyi bir guzel yutar, oyle oturur beklerim. Sonra su falan icerim uzerine. Ama dun boyle olmadi iste. Dun destekleyici konustular. Demek ki her sey akiyor. Sonra baska bir sey oluyor. Sonra o da akiyor.
5. Her sey akiyor.
6. Beklenti yonetimi -boyle bir kavram var mi bilmiyorum, simdi uydurdum- gerceklikten tamamen kopmamak ve ortalamanin ne oldugunun her daim farkinda olmak benim gibi tipler icin (hayatta kalabilmek adina) cok onemli.
7. Yaklasik bir hafta once sogukkanlilikla intihar planlari yaparken bugun Stadtmitte Starbucksta oturup Matcha Latte icmem ve besin degerleriyle ilgili Präsentation hazirliyor olmam cok enteresan oldu.
encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTsC5t53latShSkrTtw1EBhVUzxNRGTTBgEC-laA9SdkpkYEneRng
Iste aynen boyle oldu gunluk.
Depresif falan degilim. Iyiyim gayet. Intihar filan da etmiycem. Dogal sebeplerden olene kadar yasiycam iste.
To your face, the devil in my head!
