20 Eylül 2018, Perşembe
saat: 19:57
dümdüz bir ovada bir patikadan bakıyorum. bu sefer gerçekten yalnızım.
ayaklarım yol için bir hayli istekli. sırtladığım düşünceler dengeli yürüyüşüme engel değil. uzak çok uzak diyarlara gidilecek. bütün istediğim bi bu kadar daha yaşayamayacağımı bile bile yola çıkmak. moralim yüksek çünkü ovanın o mükemmel manzarası ilahi bir baharat gibi. hava adeta yürüyüş için yaratılmış şimdi. tepelerde beliren sis, bulutların ardından yeryüzünü ısıtmaya çalışan güneş ve ben.
hayat boyu bitmeyen bu macera neden?
neden bu merak dinmiyor?
şehirler, insanlar, manzaralar ve hep aynı olduğunu düşündüğüm gökyüzü.
sen misin, gerçekten sen misin bunca zaman bizimle duran. maviliğinle her fırsatta şiirlere ilham veren?
ve kardeşlerin ay ve deniz.
biraraya gelip milyonlarca yıllık canlılar tarihine sövdüğümüz gecelere.
