11 Ekim 2018, Perşembe saat: 20:35 Hayat... Son 2 yıldır neler öğrettin neler yasattin bana.. meğer sen neymişsin be hayat.. Ne çok öyle değil böyleymiş dedirttin, ne çok sabrettirdin, ne çok beklettin,ne çok üzdün,ne çok yordun... Çok zaman bırak git dedim, ne için katlaniyorsun bu yüreksiz iki yuzlu menfaatci insanlara, bu sevmediğin ortama ne diye katlanıyorsun... Ama yapamadım bir şey tuttu beni ne olduğunu bilmediğim bir şey... Çok şey öğrettin, çok şey tecrübe ettirdin de en guzeli neydi biliyor musun sabrın sonunun selamet olduğunu öğrenmek... 1 yılın sonunda şükür eşime kavuşacağım... şimdi 1 yıl bekledin oradan oraya mekik dokudun neden doya doya sevincini yaşamıyorsun diyeceksin haklısın yasayamiyorum tam anlamıyla... çünkü anne babamın yanında ben de gidersem hicbir evladi kalmayacak hepten yalnız kalacaklar... içimde hüzün boğazımda düğüm... Hayatta hicbir şey hicbir zaman tam olmuyor ne yaparsan yap hep bir tarafın eksik kalıyor, bir tarafın yarım kalıyor... Şükür yine de çok şükür Rabbim evime yuvama esime kavuşmayı nasip ediyor... Elbet ana baba hasretine dayanmanin da bir kolaylığını verir.. suuuu