19 Nisan 2019, Perşembe
saat: 00:24
Terapiye gitsem fayda görür müyüm bilmiyorum..Gerçi terapiye verecek param da yok.
Daha önce hiç böyle bir dönem yaşamamıştım. Birileriyle görüşüyorum bir şekilde, flört ediyorum ama ilişkiye gelince olmuyor. Karşı tarafta önce istese bile sonra istemiyor gibi bir hal oluyor, bana sorsan ilişki nasıl yaşanır sanki hiç bilmiyorum. Hoş bu insanlarda da aradığım şey her neyse bir türlü bulamıyorum. İletişim kurmak gerçekten ciddi bir beceri gerektiriyor ve insanlar artık bunun için kendilerini hiç yormuyor. Herkes de bir boş verme ve umursamazlık hali, bende de öyle..
Bu ara evli çiftlere özenir oldum. Gerçekten sevdiğim birini bulamayacağım ve evlenmeyeceğim gibi bir karamsarlık içindeyim. Bu konuya neden bu kadar takılı kaldım bunu da bilmiyorum. Belki yerim yurdum değişecek korkusudur.
Sanki zamanı hep boşa geçirdim ve boşa geçiriyorum.
Eski meziyetlerim, çalışkanlığım, hırsım yok.
Bazen kendimi işe yaramaz, çirkin ve aptal hissediyorum. Kendime verdiğim değer neden bu kadar kırılganki.
Bazen hastalarıma verdiğim özveriyi gereksiz fedakarlık olarak görüyorum. Sanki hep alıyorlar, birer yudum alıyorlar ve yavaş yavaş tükeniyorum, bana bir şey kalmıyor. Böyle yazdığıma bakma depresif ya da mutsuz değilim. Düşün onu bile umursamıyorum.
Kendimden memnun değilim. Terapi almalı mıyım bilmiyorum. Sanki eksik ya da sakat bir şeyler var. Kelin merhemi olsa kendi başına sürer değil mi?
Benim merhemim varsa da kendimi görecek aynam yok.
İyi geceler.
