22 Ağustos 2019, Perşembe
saat: 07:26
yarın akşam 18:35 de 3 aylığına diye ayrılıyorum bu topraklardan. dönüşüm muhteşem olmayacaksa, giden yollarımı skeyim güncecim. maskat'ta yaklaşık 3 aylık bir serüven bekliyor beni gibi hissediyorum. bu serüven nereye varacak ama hiç bi fikrim yok. bi şeylerin hep iyi olmasına uğraşıyorum ama hayal kırıklığı kalmadığı için bünyemde, olmasa da olur diyip çıkıyorum aslında yola.
gerçekten bu görgüsüzlüğü seninle paylaşıcam güncem. hayatımda ilk kez yurtdışı hat uçuşunda business ile uçuyorum. aşşşşşırı heyecanlıyım. pepe'nin şansı olduğunu düşünüyorum. onu burada bırakıyorum sandın di mi, hayır tabii ki güncecim. biz bu yola onunla beraber çıktıysak, onunla beraber devam ederim. aslında pepe'nin de yanımda olması sebebiyle business olmak baya bir işime gelecek çünkü 5 saat kucağımda kafesle uçmak aşşşşırı zor olacaktı. I love miles.
buradaki işleri puria ile rami'ye bırakıp gidiyorum. otele hırsız girmediği müddetçe her sorunu çözebileceğim özgüveniyle gidiyorum oralara. 1 bavulun yetmediğini anladığım anda oturup bu günceyi yazmaya karar verdim. çaresizlikle, kabullenme arası bir noktadayım.
içtiğim seraquel vücudumu komple uyuşturmasına rağmen ısrarla mücadeleme devam ediyorum.
oralarda yazacağıma pek ihtimal vermiyorum ama seninle paylaşmam gereken bir şey olursa mutlaka dönüş yapacağım. 3 haftadır buradaki işleri düzenlemek için aralıksız çalışıp, yarın oraya uçup orada gerginlikler ve saçmalıklarla dolu iş hayatına geçip, bu sürenin sonunda bu topraklara döndüğüm gün bu zaman diliminden karlı çıkmadığımı hissedersem maddi olarak, en başta söylediğim gibi giden bütün yollarımı skeyim.
valla olmazsa köyden bi kız alıp, köye yerleşip patlıcan yetiştirip gtüme sokucam. belki o zaman huzura ererim.
