05 Kasım 2019, Pazartesi
saat: 00:15
çok uzun zaman oldu gibi geliyor her önüne geçtiğimde. bu sefer bize bach eşlik ediyor günce, onunla beraber piyano ve glenn gould.
müzik çok enteresan değil mi?
burada çok zamanım geçti. şu an ne kadar kendimi sevsem de, muazzam kafalarla yazdığım çok güzel şeyler var burada. hala dönüp okuyorum. bazısının üstünden 6 sene geçmiş, bazısının 7. ne güzelmiş, düşünüyormuşum.
artık değilim eskisi gibi. öyle ki, bir değiştim; sonra daha da değiştim. geriye de dönmedim ama ilerledim mi? bilmiyorum.
senelerce, kendime karmik döngüden çıkma amacı güttüm, dedim ki mutlu da olmam gerekirse ama mutsuz da olmayayım. meğer kaçış yokmuş günce, mutsuz olunuyormuş da. olsun, olunsun. ölmüyorsun, öldürmüyor. güçlendiriyor bazısını ama herkesi değil.
güçsüz değilim, güçsüzleşmedim. aksine, karamsar gibi dursa da daha iyiyim artık. artık diyorum ki, mutsuz da olayım lan? eğer uğraşacaksam, bundan sonra mutlulukları alıp, mutsuzlukları görmezden geleyim. hayat kısa değil mi? kendimiz bu işi bu kadar ciddiye alıyoruz, egolar, gururlar, bir sürü.
arkadaşlar, biliyorum bazı tripler hoşunuza gidiyor. bazıları gibi olmak, onlar gibi görünmek. hepimiz oluyoruz öyle, hepimiz özendik, geçiyor. birileri gibi yaşamayın. gerçek özgürlük yok. gerçek özgürlüğü anlayana kadar gerçek özgürlüğünüz olmayacak zaten. sadece bir ilüzyon kovalıyor olacaksınız.
ömür bir gündür, o da bugündür.
