14 Kasım 2019, Perşembe
saat: 19:41
Sandy B…
Geçen haftaların ertelenmiş güncesi…
Haftada bir bana verilen bir günlük ofise gidip çalışma hakkını kullandıktan sonra, akşam bir iki saat müzik dinlemek istedim.
Ben kendimi bildim bileli çoğunlukla dışarı tek çıkarım.
Müzik günlerim vardır, içki günlerim, muhabbet günlerim…Bunda müzik dinleyip bir iki saat eve dönmek istedim.
Şimdiye kadar eskilerde kalmış artık unutulmuş ama son bir telaş yeniden gündeme gelmiş sanatçıların klübü A. O’ya gittim.
90’larda ilk kasetiyle patlamış, Güney Afrikalı bir afro tekno-pop adam çıkacakmış.
Gitmeden önce googledan aradım. Tek bir şarkı vardı, diğer videolar Anonim Alkoliklerde yapılan konuşmalardı.
Demek Sandy B, surviving bir eski alkolik de olabilir.
Facebook eventine 900 kişi cevap verdiği için, 10-15 dakika erken geldim.
Aşağı indim. Sahne boştu. Alt kat boştu. Bir yere oturdum. Tek başımaydım.
Sonra alt katta ne yapacağını bilmeden yürüyen Sandy B’yi gördüm.
Naber dedi, valla dedim iyi. Biz de seni izlemeye geldik. Biz, teksek biz deriz. Biz bizeyiz demek. Napıyorsun?
Telefonum burda çekmiyor ama şarja takıyorum bazen onu alıp yukarı çıkıp iniyorum, dedi.
Çok güzel, dedim. Böylece insanlarla kaynaşıyorsun.
Bu arada saat 10’a gelirken 3-4 kişi daha geldi.
Afrika’dan, müzikten, gangsterlıktan ve seçtiği kıyafetten konuştuk.
Gidip değişeyim, dedi.
Sahne kıyafeti önemlidir, dedim.
Çok heyecanlıydı. Heyecanını çok makul buldum. Neticede 4 kişiye konser vermek için Afrika'dan gelmek… O saatten sonra konserden asla ayrılamayacağımı biliyordum. Bir bağımız, akitimiz oluşmuştu Sandy B ile.
Nerde değişeyim üstümü, dedi. Bir anda ortamda tek sorumlu ben oldum.
Tuvalette değiş, dedim.
Boynunu bükerek yüzüme baktı.
Kıyafetlerim designer, çok para verdim ve daha 6 konser var, dedi.
Bir oda var ama yukarıda o sanatçı odası mı bilmiyorum, insanlar türlü yiyorlar genelde orda.
Ben gidip geleyim, dedi. Şarjdaki telefonunu aldı. Ayağa kalktığında ellerini çırpıp bir iki dans figürü yaptı. Ben de ellerimle ayıp olmasın diye ritm tuttum.
Telefonuyla yukarı çıkıp geldi. Yine oturdu yanıma.
Pek değişmemişsin, dedim.
Güldü. Evet kıyafetimi değiştiremedim daha dedi.
Valla benim 11’de evde olmam lazım aslında, yavaş yavaş başlasan iyi olur, dedim.
Tamam, deyip barın arkasında kıyafetini değişti.
Nasıl, dedi. Pek güzel, dedim.
Ben sahnenin ön tarafına geçtim, o oturduğumuz yerde kalıp bir iki dakika dans ve dua etti. Yan taraftaki sahneye geçti…
How are you BERLIN, ARE YOU HAVİNG FUN?
20 kişi olduk ve Sandy B ile mutluyduk.
Hep bir ağızdan Sandy B Sandy B diye bağırdık.
