21 Mart 2020, Cumartesi
saat: 22:45
Tenha sokakları arşınlıyor avare ayaklarım ve yanımda bir iki çocuk gerisi derin telaşlı bir sessizlik. Korkunun pençesinde dört duvar içine kaçıp saklanmış kendi yarattıkları kaderden kaçmaya çabalıyor insancıklar. Bile isteye ve dahi şiddetli arzu ile var ettikleri hatta bu işte birbirleriyle ölesiye yarıştıkları kötülüklerin altında çırpınıyorlar şimdilik.
Ne varsa insan hayatına aykırı onu üretmekte tüketmekte satmakta ve almakta yarışırken zevk alanlar zevkin dozu ile üstünlük taslayanlar can derdindeler son zamanlarda. Kısıtlı ömürleri ile sonsuz kötülük yaymayı başaran kendini bilmezler yüzleştiler sonlu ömürlerinin ansızın bitiş olasılığıyla ansızın.
Daha dün ki zamanlarda onlarca yaşanmış örneği varken bu toplu yok oluşların ama arkasına bakma huyu gelişmemiş insandaşlarım katıksız bilgisizlikle yaşıyorlar hayli zamandır. Zerreden öte olmayan düne güne kör kişilerim geçmişte giden milyonlarca candan bihaber san ki ilk kez yaşar gibi kaos içinde ruhlarını dindirme derdindeler topyekun. Ölümler kendi ellerindeyken keyifle semirenlerdir bu günlerde en çok korkanlar...
Garip geliyor olmalı size de daha düne kadar birbirini öldürmek kul etmek hınç ile ufalamak isterken ister bireysel ister topluca kıyımlardan beslenirken şimdi niye bu endişe bu reddediş. Anlaşılır gibi değil bu iş bir tuhaf gidiş... Aslında olan hepsinin birbirlerine karşı planladıklarının hepsinin başına aynı anda gelme işi madem bu korku ne iş!.
Bilincin kalbi toprak insan eliyle olan yanlışları dönem dönem ama mutlaka acı biçimde topluca düzeltiyor.
ve insan bu acıdan kurtulmak için oyuk dünya orta dünya ara dünya ve alaca dünya(lar) kursa da ruhunu ehlileştirmede hep sınıfta kalıyor.
