29 Eylül 2020, Salı
saat: 14:44
kendimi damat berat gibi hissediyorum. kendi ekonomimin ve aile ekonomisinin anasını ağlatmışken gelip burada hala laylaylom yapabiliyorum. sadece seri göz kırpmam eksik.
bu akşam çökertmeye gidicem, pepe'yi de babama bırakıp tatile gidiyorum. gerçekten tam bir yüzsüzüm. adam gel burada kafa dinle birlikte vakit geçirelim falan demişken, ağzım yüzüm kıpkırmızı, burnumu çeke çeke gelip 2 gün kalıp, baba ben dadile gidiyom diyecek kadar damat berat hissediyorum kendimi.
neyse en azından istanbul'dan ne kadar uzak, o kadar iyi düsturundan şaşmıyoruz. ırak işleri vs bilgisayar ve telefon üzerinden olabidiğince bişeyler yapıyorum. o işlerden ne zaman tekrar para kazanmaya başlicam emin değilim. kendimi babamın robot süpürgesinden daha işlevsiz hissettiğim anlardayım ama özümde çok iyiyim.
karaköydeki balıkçı ile ilgili de nuri abi çok darlıyor beni. oraya harcicak bi param yok zaten o çok belli şu şartlar altında ama daha garip olanı, herifin benim olmayan param üzerinden planlar programlar yapıp meyhaneyi kendi üzerine geçirmesi.
benim cidden bunların hepsinden kurtulup, kendime yeni insanlarla yeni yollar çizmem lazım ya. tolga bodrum'a taşındı çoluğu çocuğu alıp, benim tek eksiğim çoluğumun çocuğumun olmaması mıdır nedir bu kadar radikal hamleler yapamıyor oluşumdaki.
ya o değilde nasıl battım ben ya.
