21 Kasım 2020, Cumartesi
saat: 21:16
Oğluma hiçbir Türkçe kimlik veremedim.
Ana dili Türkçe ama tek bir kelime bile konuşmuyor.
Artık ben de konuşmuyorum. Geçmişe dair taşıdığım ne varsa saklamak gibi Türkçe konuşmamak.
Kendinden öncesiyle evladımın tüm bağlarımı koparıyorum. Kültürel bir aktarma yok. Blade çeviriyoruz, bizde de topaç vardı diyorum ama biz de topaçla oynamamıştık. Susam sokağında izlerdik bazen.
Fazla diyecek bir şey yok zaten İngilizcem de kısıtlı.
Türk kimlğinin bir ebeveynlik biçimi olarak karşılaştığım çocukluğumdan Alman vatandaşlığına geçişinin bir tezahürü olsa gerek.
