24 Ocak 2021, Cumartesi
saat: 02:39
etrafımda olup bitenleri anlamadan hayat beni aşındırarak geçip gidiyor ve ben de benim için kıymetli olmuş ve olan şeylerin ardından hüzünle bakıyor ama onlara ulaşamıyorum. beni acaba her şeye rağmen bitmeyen umudum, o çocuksu neşelerim mi baltalıyor. acaba tanıdığım beni benden başka kimler biliyordu. neydi o sesler..
kimseye benzemedim, daha iyi ya da daha kötü değil sadece benzemedim. o kimseler gibi bir hayat çizgisi için kendimi paralamadım çünkü bana bi şey ifade etmedi etmiyor. ama bu başka türlü manzaralara bakan penceremde ben.. sevdiğim şiirlere tutunarak, perdeleyerek, idare ederek, geçiştirerek..
ben büyüdükçe benden olan da büyüyor. o zaman perdelerim de büyüyor. her şey devrilip kırılıyor büyürken, yalnız ben kalana dek..
sonra acıyla bakıyorum, ne uğruna neleri öldürenlere.
