13 Nisan 2021, Salı
saat: 19:59
Epey olmuş yazmayalı,epey hayat geçmiş üstünden herşeyin.Geriye dönük konuşmalar hiç bir zaman işime yaramadı yeni olasılıkları çalmaktan başka.Hala hayatımı pencere önünde kahvemi içerek geçiriyorum.Çok klasik belki ama pandemi öncesi hayatsızlıktan ağlanırken şimdi çok sakinim.Farkettiğim şey ben zaten yaşamıyormuşum.Çırpınmak daha doğru kelimeymiş.
Şimdi daha sakinim iyi mi kötü mü bilemiyorum.İçimden dolup taşan bir coşku ile çok fazla risk alıyormuşum.Belki yaşın da verdiği bir olgunluk var tabi ama insana peygamberliğin geleceği yaşta bana afakanlar geldi hayattan.Kızım büyüdü onu özlüyorum.O da büyümese yaşımı hissedemeyecektim belki...
Çok komik bir zayıf halka gibi herşeyden suçlanmak herşeyin sorumlusu olmak.Sinek cama çarpıp kanadını incitse beni sorumlu tutuyor.Vay diyorum ne yüceymişim haberim yok...Aslında sorularım var hala sadece sorarım da cevap bulurum diye korkuyorum.Günün sonunda ben suçluyum yaptığım ve yapmadığım herşey için.Boşverdim.Bu ara motivasyonum sıfırın altın da 60 derece ...
