10 Mayıs 2021, Pazar
saat: 05:00
“Senin hayatının en merkezinde kim var? En değerli ne senin için?” Dedi. En değerlimi anneler gününde toprağa verdiğimi bilicek kadar tanımıyordu henüz beni. Öğrenince hafif bi göz yaşı süzüldü garibimin gözünden. Her şeyim gibi, tabbi ki bu konuda aşşşşırı dram içermek zorundaydı ve her anneler gününde anamın üzerine toprak atarken “skerler böyle anneler gününü” dediğimi hatırlarım.
En değerlimi kaybettim, sonrasında da bi değer arayışına girmedim. “Kendini de değerli görmüyosun o kadar” dedi. Kendimi birazcık değerli görsem, kendime yaptıklarımın 10da birini yapmaktan imtina ederdim bildiğin üzere ki, en acımasız olduğum konu kendim oldu hep.
Sanırım yeni umut arayışım sadece ve sadece çocuk veya çocuklarla son bulacak, gerçi aradığım da yok ama yine de bulmam lazım.
Bugün boşanma üzerine konuştuk. Açık açık, kağıt evrak mevzuları, bi de şimdi kalk ev tut vs işlemleriyle uğraşmak olmasa, bu zamana kadar 2 kere boşanabilirdik dedim. Normal sevgililik hali, çok fazla hoyratlık sağlıyor ama evlilikte o kadar götün geniş şov yapamıyosun. Sonra düşündüm, bu tarz bir bağımlı olma halinde olsaydım bi çok ilişkimi belki bitirmezdim. normalde skerler ya diyip eve gidip skmi sıvazlicağım 2 tane ciddi konuyu baya göz ardı edip, hiç bişi olmamış gibi hayatıma devam edebiliyorum.
Baya bi adapte olmaya başladık birbirimize, sanırım mecburiyetten. Sana 3 çocuk vericem diyor ama yaşının bunu sağlayabileceğinden şüpheliyim. Hele bi 1 taneye ulaşayım diye zaman öldürüyorum işte günce. Onun dışında ekstrem hiç bişi yok. Herkesin hayatı ne kadar sıkıcıysa, benimki de o kadar fakir ve sıkıcı.
