25 Temmuz 2021, Cumartesi
saat: 02:34
Bodrum'u sevmiyorum. Kalabalık, pahalı ve çok güzel kızlar var.
Şimdi güzel kızlar ne alaka diyecek olursan günce, deme.
Buraya iki uçak aktarmalı gelebildik ve bebiş için çok zor bi yolculuk oldu. Tabii bizim için de. Bebiş daha ilk uçağa binmeden çok değişik kusarak "ben hastayım aloooo" sinyalini verdi bize. Neyse ki ilk uçak yolculuğunun çoğunu uyuyarak geçirdi. İkinci uçak yolculuğu başında anonslar vs derken patron çıldırdı. Şöyle bir iki dakika çığlık kıyamet, sakinleştiremedik fıstığı.
Uçak kalkmadan uyudu. Sonrasında yine sakindi ama ateşi hep yüksekti.
Bizi babam ve yeğenim karşıladılar. Arabaya binene kadar her şey normaldi. Sonra birden ateşi tekrar 39+ lara yükseldi. Ağlıyor bağırıyor, ne yapacağımızı bilemedik. Babam panikledi basıp duruyor, trafik de yoğun, nalet Bodrum. İşte ıslak mendille sildik, yüzünü yıkadık, evirdik çevirdik hastaneye geldik.
Arabadan inince biraz normale döndü. Çevresinde biraz insan görünce rahatladı galiba. Hastanenin girişinde görevli eleman 36.5 ölçtü ateşini, öyle yazdı. O uzaktan ateş ölçen aletin doğru ölçtüğü görülmüş mü bilmiyorum. 39+ bebeği nasıl 36.5 ölçtü tekrardan tebrik ediyorum. Bütün hastalara bakan bir kişi var. Derdimizi anlattık ama ateşi 36.5 görünce bizi pek ciddiye almadı. "Size bişeyler yazıcam ama muhtemelen yarına iyileşir" dedi. Biz de o an için oh dedik ama gece çok zor geçti. Sürekli ağlıyor, uyanıyor, sıkıntısı var belli.
Ertesi gün daha iyiye gitmeyince bu sefer acıbadem hastanesi'ne götürdük. Orda doktor muayene etti "boğaz iltihabı var ve üstten diş çıkarıyor" dedi. Teşhisi konulup tedaviye başlanınca rahatladım. Bebişin hastalanması beni mental açıdan çok yıpratıyor. Keşke onun yerine ben hasta olsam.
Ay başına kadar buradayız. Bayram bitince buraları boşalır diye umuyoruz. O zaman denizin keyfini çıkarabiliriz. Denizi aşırı güzel. Sanırım bu kadar popüler olmasının nedeni.
