30 Ekim 2011, Pazar
saat: 15:29
ben artık mutlu olamıyorum günce..
eskiden hep pozitif bi insandım mutluydum mutluluklarımın arasında küçük dertler olurdu ama geçici şeylerdi yüzüm gülerdi hep
artık hiç öyle değil artık hep mutsuzum sıkıntılarımın arasında bazen yüzüm gülüyo ama geçici işte..
hep içimde bir sıkıntı. daralıyorum sürekli küfür ediyorum içimden herkese ediyorum dün çok sevdiğim insanı bugün hiç sevmiyorum mesela nefret dolu bişi oldum ben içten pazarlıklı oldum kendi mutsuzluğumu insanlara yıkar oldum.
korkuyorum ben. eskisi gibi mutlu olamamaktan hayatımın sürekli bu modda bu şelikde ve bu insanlarla geçmesinden korkuyorum.
işyerinde mutsuzum orası kesin işi bırak diyeceksin evde de mutsuzum..
offf artık hakkımda hayırlısı demekten bıktım bişiler yapmalı ama hiç uğraşasım yok ben galiba depresyon eşiğindeyim bir adım falan kaldı..
