06 Kasım 2011, Pazar
saat: 21:30
bayramlardan artık nefret ediyorum. birincisi bayramlık alamıyorum,ikincisi artık kimse harçlık vermiyor ve üçüncüsü eğer bayramı evde geçirmek zorundaysam evin hizmetçi asil kızı oluyorum. gelene tatlı ver gidenin bulaşığını yıka , ay misafir geldi kolonya tut, aman bunlar yemeğe kalacaklar haydi mutfağa. aaaaaaaaayyy imdaaat diye bağırasım geliyor.hayır birde şöyle sıkıntılı bir durum var ki , böyle ayıp olmasın diye bütün akraba denen sevimsiz , samimiyetsiz varlıklar yalandan yere gelip ziyarette bulunuyorlar. güya işte babam annem falan büyük.. güya bayramlaşmaya geliyolar. güya hep hatırdayız. lan bir sene boyunca bir kez bile telefon etmiyosunuz, hal hatır sormuyosunuz sonra da yarasa gibi bayram denilen bu nadide günde sırf baklava ve kavurma yemek için ortaya çıkıyosunuz. allah hepinizi top etsin. gerçekten gelip de o baklavıyı o kavurmayı hak edene lafım yok. gelsin yesin arkadaş. elimden geleni ardıma koymam hizmette sınır tanımam. ama akraba yalakalarımız var ki sülalemiz de işte onlara uyuz uyuzzzzz plus uyuz oluyorum. işte onlara böyle hizmet etmek ikram da bulunmak da istemiyorum. çünkü hepsi birer pis yalancı.
sevmediğim insana hiç bir zaman seviyormuş muamelesi yapmıyorum. kolay kolay birinden de nefret etmem zaten. ama birini cidden sevmezsem de yalan yere canım cicimli davranmam , davranamam. bana ters böyle şeyler. insanlara da ters olsun istiyorum. hem arkamızdan konuşup hem de utanmadan gelip evimize rahatça girip önüne koyduğumuz yemekten huzurlu bir şekilde yesinler istemiyorum. çünkü ben yediğim kaba sıçmıyorum. ya da sıçtığım kaptan yemek yemiyorum. iki iki dört yani . ötesi yok. birini sevmezsin saygın vardır insan olduğu için gördüğün yerde selamını esirgemezsin. ama yalandan yere sene de bir kere ya da beş on sene de bir kere öyle mıç mıç sevimli hareketler böyle samimiyetsiz bir samimi olma şekli falan , yanlış yani.
neyse bak akşam akşam yine yorgunluğumun da vermiş olduğu bir rehavetle sinirlendim. gideyim de bir şeyler yiyeyim. yiyince sakinleşiyorum.
görüşürüz günceee. dilerim yarın sakin ve yarasa akrabaların olmadığı bir gün olarak geçer.
