03 Mart 2012, Cumartesi
saat: 00:37
Hayatıma baktığımda hayal kırıklıklarından ibaret olduğunu görüyorum. Hayır hayır ne kendimi ne de başkalarını suçlamak istiyorum.
Benim seçimlerim yanlış olamaz. Veya öyleyse bile bu yüzlerce kere tekrarlanacak kadar kör olmuş gözlere sahip olamam. Ortada bir yerlerde birşeyler yanlış biliyorum.
..'da/de beni bırakıp gitmez, bana arkasını dönmez diyebilecek birine sahip olmamak şansızlık mı, ya da kimseyi sahiplenmemeyi öğrenmiş olmayı öğrenmenin bana kazandırdığı bir lütuf mu bunu d bilmiyorum. İçeri girdikleri kapı öylesine açık ki, kimsenin kalabilme garantisi taşıdığına inanamıyorum. Dostlarımdan, aileme herkesi kapsayan kocaman bir çemberden bahsediyorum. Gitmelere, apansız "U" dönüşlerine epeyce alışmış olsam da, ya da alışkın olduğumu iddia ediyor olsam da, bazı geri adımlar var ki, şekil ve yapı açısından ağzımı açık bırakmıyor değil.
"sadece bir gecenin hayalini kurarsin ve hayalindeki insanin bagirsak problemleri vardir ve gelir tam ortasina kendine benzer bir modül bırakır ve senin bu durum üzerine kendine verdiğin tüm sözler hükümsüz,tüm yeminler gecersiz kalır..."
İnsanlar sana birşey vermez vadetmez ya da, sana kalan hayallerin vardır, ama gelip ortasına sıçarlar ya, bu durum benim zeka seviyeminde çok üstünde kalıyor.
Aslında açık açık
şöyle şöyle oldu o yüzden bende bunları yazma gereği duydum diyebilmeyi isterdim. Hani eskiden olduğu gibi çatır çatır saydırmak, doğruları söylediğim için çirkeflik makamına yerleşmiş melike olabilmek, içine az biraz küfür serpiştirip sesimide iki volüm yükselterek agresif damgasını yememe rağmen, beni acıtan, sancıtan, midemi bulandıran, sormak istediğim tüm soruları tüm çıplaklğı ile buraya dökmek, hatta bir adımda ileri gidip, "bu ne cür'et" dedirtecek şekilde, şahıs ismide yazarak içimi boşaltabilmeyi isterdim. Ama şimdi yaptığım, üzerine dalga geçip kahkaha attığım, adem/elma muhabbetine döndürmek, kelimeloji yapmaktan öteye gidemiyorum.
Böyle işte kelimeler dönüyor da dönüyor işte :)
Ama olanlara, "ona" düne rağmen bugüne!
böyle alaycıyla karışık buruk, kırgın,kızgın, hüsrana uğramış bir gülümseme yapmadan alamıyorum kendimi...
Ben kimseyi anlamaya çalışmadım, çalışmıyorum. Benimki sadece hiç bilmediğim bir dans türüne ayak uydurma çabasından fazlası değildi!!!
Giderken;
