09 Mart 2012, Cuma
saat: 22:43
Son yazdığım günceden buyana tam 333 gün geçmiş!Burayı resmen unutmuşum.Özel okuldaki eski işimden geçen Ocak ayında ayrıldım. 2010 yılında Sağlık Bakanlığı sınavına girmiş ama kazanamamıştım. Ek yerleştirme yapılmış ve yerleşmişim. Tabi yerleştirme Ocak ayında yapılmış!Dahası 17 Ocak tarihinde yapılmış yerleştirme ve ben bunu 20 Ocak tarihinde öğrendim, çünkü yerleştirmeyi yapanlar zahmet edip "falanca hastaneye memur olarak yerleştirildiniz" diye arama zahmetine girmemişlerdi!Neyse, 20 Ocak tarihinden beri yeni işte çalışıyorum. İlk başlarda stres yapmıştım "ya yapamazsam, uyum sağlayamazsam" falan diye ama uyum sağladım çok şükür. Yeni iş yerindeki arkadaşlar da çok yardımsever ve anlayışlı ve tabii şakacılar.Ancak iş yerinde sorun çıkmıyor da değil hani!Mesela bugün öğleden sonra maalesef bulunduğum binanın 10. katından birinin atlayarak intihar ettiğini ve yoğun bakıma kaldırılmasına rağmen kurtarılamadığını öğrendik!Hemşireyle tartışmış diye mi ne intihar etmiş. Sebep bu mu bilmem tabi ama böyle saçma bir şey için intihar edilmez ki!İntihar eden adamın yakını (sanırım kızıydı) hastaneye gelmişti, "NEDEN" diye durmadan tekrar tekrar bağırıp ağlıyordu, yani sinir krizi geçiriyordu ve sesi taa benim bulunduğum ikinci kata kadar duyuluyordu. İntihar denilen saçmalığı yapıp sorundan kurtulacağını sanıyordu ama sorun hala olduğu yerde duruyor!Hadi sen kurtuldun diyelim, peki ya geride bıraktıkların, onlara yaşattığın bu ağır travma? Bunun dışında işler genelde sakin. Ben de pek konuşmayı sevmediğimden sessiz kalıyorum. Zaten odada 3 kız var ve benim dışımda benden büyük bir erkek daha var o kadar.
Son günlerde gerek annem olsun gerek iş yerindeki yeni arkadaşlar olsun bir beni evlendirme merakıdır gidiyor anlamadım ki!Akrabalar soruyordu "ne zaman evleneceksin?" diye. Şimdi de iş yerindeki kızlardan biri bir yakın arkadaşından falan bahsetti!Yeni işe girdik kısmetimiz açıldı iyi mi!Ama anneme soracak olursak bunu doğru bulmuyormuş. Yeni işe girmişim ya o yüzden böyle olmuş yani dolaylı yoldan para yüzünden olduğunu iddia ediyor.Hayatım paranoya oldu resmen, kendimden bile kuşkulanacağım neredeyse. Bakalım sonum nereye varacak. Evde kaldım gerçi orası kesin gibi :)
