19 Ağustos 2013, Pazartesi
saat: 20:58
Geçen gün yediğim mantar soslu bonfileden sonra hayatım değişti. Bu bir zehirlenme, bir ölme hikayesi olabilirdi, ama değildi sadece hayatım yeni bir boyuta geçti. Öncekileri saymadigimdan bunun kaçıncı olduğunu bilmediğim bilmemkacinciboyuta geçtim. Bunda tehlikeli oyunlar okuyor olmamin da katkisi olabilir. Ama beraberinde seker portakali okudugumdan olmayabilir de. Ayrıntıların önemi yok. Yıllarca bizi hayat ayrintilarda gizlidir diye kandiran adamlara da bu sayede lanet edebilir, o koca beyaz popolarinizi mezarlarinizdancikarin da beni dinleyin, hayat bir boku sicmaksa sizin beyaz benim siyah popomun ne onemi olabilir ki demek isterdim, eger siyah bir popom da olsaydi tabi. Yemek yemeyi seven herkese tarifini vermek icin sabirsilandigim mantar soslu bonfileye donecek olursam, bi' harikaydı. Sadece lezzetiyle kalmayip aklimi açtı. Artık bu uzamis yas' tan kurtulmali, herkesin büyük bir hizla kendine döndüğü zamanlarda kendime donmeliydim. Olaylarin tamamina "yenilgi" gozuyle bakabilmeli, kombine biletleri biten biri kadar uzulmeliydim. Hayat basitti aslinda, tüm bu boyutumuz bir galatasaray'in iç iki takiminin mucadelesi olabilir, sonucta kazanan galatasaray olacak diye kimse uzulmeyebilirdi. Olabilirdi.
C gittiği hizda geri döndü, eve ugramadan buraya geldi. Simdilerde ben corbami yudumlarken o duşunu almakta. Sinavi bir harikaymis. Dur bir dakika. Hayatta ne mantar soslu bonfileden daha harika olabilir ki? Hah.
