21 Ağustos 2013, Çarşamba
saat: 10:37
canım güncem gözlerim dolu dolu sana yazıyorum.dün Canan Tan ın yüreğim seni çok sevdi kitabını okumaya başladım.biraz öncede bitirdim.kitabın hüzünlü bitmesine üzüldüm.kitabı bitirmeme çok az varken c abla aradı bizim hastanenin sözleşmeli alım yaptığını bildirmek için.oysaki ben haftaya ankaraya kızlarla başvuruya gidecektim.orası içinde şöyle bir sorun var.aramızda puanı en yüksek olan benim.ya beni alırda kızları almazlarsa ne olacak?ankara hayallerimin şehri olsa da biliyorumki yalnız kalmaktan çok korkuyorum.tek gidersem orada yalnız ne yaparım düşüncelerimi bölüyor durmadan.eğer kızlarla birlikte alınırsak inanılmaz derecede harika olur.özellikle dördümüz birlikte alınsak.hayal gibi-belki de hayal-.buna karşın burada kalırsam bu yaşıma rağmen ailemden ayrılmadan yine hiçbirşeyi tek başına başaramayacağım korkusu.sıkıldım artık bu tekdüzelikte bir yandanda.babam sen bilirsin desede tabiki burda kalmamdan yana.ama karar veremiyorum.hoş boşunada üzülebilirim daha başvurmadaım sonucuda belli değil almazlar belki.kızlar gidelim diyor.şnur ise sitemli ne yapacağına karar ver artık diyor.osmn da tabiki dostunu yanında istiyor.bazen kızıyorum kendime neden arkadaşlarıma bu kadar bağlıyım diye.onlar yok diye aylardır dışarı bile çıkmıyorum.yaşadıklarımdan ders almam lazım ama nerde.aslında bir bakıma artık burdada yalnızım kızlar gitti.pelinle bukette çok az geliyorlar sivasa.yaptığım tüm gün kitap okuyup oyun oynamak buda çalışmam gerekirken ağır geliyor vicdanıma arkadaşlarım yoğum bakımlarda çalışırken aylarca evde yattım.ileriye dönük akademik anlamda ne yapacağım bilmiyorum aslında yapacak birşey yok.üniversitede kendimi gösteremedim hocalarıma sevgi var ama yüksek lisans için bir hocayı cezbedemedim.formasyon istemiyorum.üniversite sınavına hazırlanmakta korkutucu geliyor.zaten kpss tekrar çalışcam.osman beraber çalışırız diyor ama onada güvenemiyorum insan kardeşim dediğinden sınavını nasıl saklar bilemiyorum.duygusal olarak gelgitler içindeyim.kendimi kitaptaki aslı karakterine benzetiyorum.ama o benden iyi durumda onu sevenleri ve ondaki hırs var.o amerikaya gidip yalnız kalıyor.bende anlaraya gidip yalnız kalırsam geride dönüşüm yok.bilmiyorum kafam karışık ama galiba her zamanki gibi en az cesaret isteyeni yapıp buraya başvuracağım
