24 Ağustos 2013, Cumartesi
saat: 17:02
Cocuklugumdan beri dogum gunlerimden nefret etmisimdir. Yazin sonu, yazlikta olsam herkes İstanbul da, İstanbul da olsam herkes yazlikta olurdu. Hic oyle bir suru insanin geldigi dogum gunum olmamistir benim. Hala da oyle. Bugun yanimda olmasini istediklerim, annem bile, İstanbul da degil.
Ustelik 30'a gittikce yaklasiyorum ve hayattaki basarisizliklarim ustume ustume geliyor. Onumdeki 1 seneye koca bir hayat sigdirmaliyim ki 30 yasinfa evet bunlari istemistim ve oldu diyebileyim. Zor.
Kimse bana mutlu yillar dilemesin istiyorum bu sene. Cunku diliyorlar da ne sikim oluyor alla askina? Gecen sene dilediler de ne oldu? Hayatimin en boktan yillarindan birini gecirdim. Aksam bi buyuk icip 28 yasimin korkuncluguna ve gelecek boktan yillari kabullenisime agliycam. Kendime herkes gibi yasayacagim, olaysiz, siradan bir yas diliyorum. Biraz da akil sagligi.
