26 Ağustos 2013, Pazartesi
saat: 12:16
ilk iş yerimden ayrılıyorum.
kendimi ihanet ediyormuşum gibi hissettim.çok saçma bu düşünce halbuki biliyorum.daha iyi şartları olan bir yere geçiyorum ve bu gayet mantıklı normal bi durum.
ama yine de patronumla o konuşmayı yapmak,sevgiliyle ayrılık konuşması yapmak gibiydi benim için.çok acayip bi yandan da komik hissettiklerim tabi.
neyse konuştum bitti.
bu gerginliği saymazsak yeni işim çok heyecanlandırıyor beni.çok içime sinerek kabul ettim.burdaki çalışma ortamımda o kadar mutsuzdum ki her sabah kalkmak bir işkence olmaya başlamıştı.şimdi umuyorum ki biraz daha güzel olucak herşey:)
içim kıpır kıpır,deniz kıpırtısız.
www.dailymotion.com/video/xgx8e5_bulent-ortacgil-bozburun_music?search_algo=2
