03 Ocak 2014, Cuma
saat: 00:03
Sevdiği insanın zayıfladığını gören her insan zalimleşiyor.
Tecrübelerimizdir zaten bunu bize gösteren.Herkes yaşamıştır.Belki yaşatmıştır.Belki de her ikisi.
Şu sıralar idrak etmekte zorlandığım şey şu,eskisi gibi sevmediğin,eskisi gibi değer vermediğin,eskisi gibi saygı duymadığın,eskisi gibi yanında mutlu hissedemediğin,gülemediğin,bir şeyler paylaşamadığın insanla neden konuşursun,neden hala hayatındaymış gibi davranırsın?Ezberden bir şeyler söylersin,dediklerine normalde vereceğin tepkileri verir geçersin?Neden senin için artık yokmuş gibi değil de,hiç olmamış gibi olamaz o insan?Cidden bilmiyorum.Bilemediğim şeyler beni tedirgin eder.
Normalde de kararlı bi insan sayılmam,en basit şeyde bile bin beş yüz karar değiştiririm,ama bu kadar kendimden eminken neden hala bir şeyleri bitirmek,bir şeyleri başlatmak için cesaret gösteremiyorum?
Ağzıma sıçmışsın haberin yok ya.
Valla.
