04 Ocak 2014, Cumartesi
saat: 10:11
Biri panik saldirgan, digeri sabirsiz iskolik olan ana-babamla iki gece hastanede kaldim. cocuk olsalar neyse ama buyumemis olalari beni cok zorluyor. Salak, damarindaki igneyi kendi cikardi. Bant zannediyor onu cunku. Ve dogrusu bir seyi bilmedigini kabul edecek, bilen birinden fikir almayi bekleyecek sabri yok. Uygulamalarinin tumu ayni sikini pusula olarak kullanma yontemiyle belirlenmis. Suratina bir tokat atasim geldi. Yerler kan. Annem koridorda cabuk cabuk diye bagiriyor. Kani durdurmak icin deligin uzerine bastiracaklar alti ustu bi sakin ol, zaten hemsire bankosunun yanindaki odadayiz. Hoff neyse ..
babam doktorunun soylediklerinden sadece ilaclarini degistirecegini anlamis, digerlerini anlamayi reddetmis.
Aptallarla mi yasiyorum?
Anneme ekg gerekiyor. Babam takimini giyinmis ayakta geziniyor. Annem panikten ne yapmasi gerektigini unuttu. Superman geldi. Beni kurtarsa artik.
