06 Ocak 2014, Pazartesi
saat: 18:17
Sevmek öğrenilebilir ve geliştirilebilir bir eylemdir. Sokaktaki size yaklaşmayan kısmen vahşi sokak kedilerini beslemeye başlayın.
Önce size yaklaşmayacaklar korkacaklar. Çünkü iyi niyetli misiniz nesiniz kimsiniz hiç bilmiyorlar. Sizin sevmek için elinizi uzatmanız, onların saldırı anında pati uzatmalarına benziyor onlar için. Korkacaklar.
Sabredin. Sabırla devam edin. Sizden zarar gelmeyeceğini anlamaya başlayacaklar. Kuyruklarını bacaklarınıza dolamaya başlayacaklar. Belki bir yıldan fazla bile sürebilir bu flört.
Bir gün gelecek bakacaksınız ki siz onu anlamışsınız o sizi anlamış. O gün sizin onu sevmenize izin verecek siz de onun sizi tırmalamayacağını bileceksiniz.
İşte bunu öğrenince insan anlıyor ki. Senin için "mükemmel" bir insan yok. İnsan sanıyor ki öyle biri var ve bir gün onu bulacak. Güzel bir insan bul, onu sevmeyi ve sevilebilmeyi öğren.
Etrafımda mutlu çift diyebildiğim iki çiftten ikisi öyle.
Onlarınkinden daha tutkulu daha çılgın aşklar ilişkiler gördüm. Hiçbiri sürmedi. Tek yolu bu bence.
Anne babalarımızın dedelerimizin evliliklerinin uzun sürmesi de bu sebeptendi. Boşanamazdı onlar ayıptı ya... Karşısındakini olduğu gibi kabul edip sevmeyi öğrenmek zorundaydı onlar ve öyle oldu da.
Yani dur, sakin ol, zaman tanı, onu gör, anla ve sev.
