08 Ocak 2014, Çarşamba
saat: 11:47
artık yarıya yaklaşıyorduk hepimiz.kazandığımız kaybettiğimiz şeyler vardı hayatta.çocukluğumuzu biliyorduk hepimiz birbirimizin.gülümsememiz yine yüzümüzdeydi ama biliyorduk o zamanki gibi olmadığını..tarif edemediğimiz o kalbin üzerinde olan sıkıntıyı....
hepimizin kalp kırgınlığı olmuştu..demiştik ki güneş bir daha doğmıycak galiba..ve fark etmiştik ki yine doğmuştu ertesi gün..çabalamıştık bırakmamıştık... aynı yerde büyümüştük ya ondandı belkide..bırakmak vazgeçmek diye bir söylem hiç olmamıştı bizim coğrafyamızda..
hatalar yapmıştık, yanlışlarımız olmuştu ama yinede her gece huzur içinde koymuştuk başımızı yastığa.çünkü farklı şehirlerde yaşasakta biz aynı şehrin insanlarıydık aslında ve kalbimizden hep aşk taşmıştı...
çünkü biz egeliydik...
