10 Ocak 2014, Cuma
saat: 03:08
sinirleri alınmış et misali.. pamuk gibi ağızda dağılan dana bonfile gibiyim. hoş onda zaten sinir olmaz ki.. neyse öyle sakinim, uyumlu ve hemen herkese tamam diyen ben.. hazır cevap ben öldü galiba.. şimdi bunları yazarken bile cidden bana ne oldu diyorum? bilmiyorum ama iyiyim sanki böyle..
ayın 10u oldu ve ben son on gündür çok mu çok uysalım.. he tabi bunu mutsuzlukla bağdaştırabiliriz..
öyle işte..
kuaföre gidiyorum iki günde bi, saçlarım kısaldı da kısaldı ama sarıdan bi vazgeçiyorum bir de vazgeçmiyorum..
ne bok yicem ben, bu mutsuzlukla geri dönüşü olmayan bir şey yaparsam ya?
