13 Ocak 2014, Pazartesi
saat: 22:33
Birini eskisi kadar sevemiyorum diye olur olmadık yerde gözlerinden yaş akan insanım,birini onun istediği şekilde sevemiyorum diye kafasını duvardan duvara vuran insanım.
Halimi derdimi kimseye anlatmayarak can sıkmamaya çalışan insanım.
Bazen azıcık da olsa mutluluğu hak ettiğimi düşünüp bencillik yapıyorum sonra yaptığım bencilliğe bile üzülüyorum.
İnsanlar nasıl başarıyor,onları çok seven bir insanı,yine onun yüzünden sevemediğinde suçlu hissetmemeyi?
Hayatına devam edebilmeyi,yıllarını birlikte geçirdiği insanları sadece güzel bir anı olarak hatırlayabilmeyi?
Oldurabileceği başka bir insana şans vermeyi,kararlarının arkasında durabilmeyi.
Nasıl başarıyor insanlar,başaramıyorum,kendimi hırpalıyorum.
