17 Ocak 2014, Cuma
saat: 01:00
saygı ve sevgi dolu sözlerle güzelce bitirilen bir aşk hikayesine çoook ağladım bugün..
okudukça da ağlıyorum.
mutsuzken çok uyurdum ben normalde ama anneciğim burada. halimi görüp, üzülmesin diye yatamıyorum.
zor bir karar oldu ama söylenmemiş tek bir cümlem kalmadığına eminim. iliklerime kadar hissettiğim aşktan değil vazgeçişim. sadece karşılığını beklemekten vazgeçtim. nasıl da karşılıklı şekilde güzelce anlattık düşüncelerimizi.
bir süre böyle depresyon modunda olacağım, ne kadar şanslıyım ki bana değer veren ve aşkıma birebir şahitlik etmiş dostlar var yanımda. saatlerdir, telefonla da olsa desteklerini çekmediler benden. cumartesi de bunalımın dibine vurarak, Cem Adrian konserine gideceğiz. ilkkez bu kadar kalabalık gideceğiz. ağlamak serbest..
sesim kısılana kadar bağıra bağıra söyleyeceğim yeni albüm şarkılarını.
iliklerime kadar ben kokan ben ve ser kokan..
kelimeleri tüketeceğim ama azıcık zaman istedim herkesten.
ofisteydim bugün. yer döşemelerinin kokusu gitmiş çok şükür.
broşür işi için çalışma yapmam gerek kafamı toparlayıp. bir de bir fitness salonunun müdürüyle görüşeceğim. hamile yogası dersleri için.
kafamı acil iş için toparlayarak, ser'den dağıtmam gerek.
çok özleyeceğim onu.. tarifi yok.. yapılması gereken her şeyi yaptım ben.
şimdi susayım.. susmak zamanı şimdi..
bir süre gülen maskem çantamda kalsın..
yani şu sıra cidden mutluluğu tercih eden yerlerim ağrıyor bebişim.
bir kaç güne toparlarımmmm..
hıhı ok öptüm byee..
