17 Ocak 2014, Cuma
saat: 04:37
küçüklugumden beri dikiş dikmeyi resim yapmayi severim. babam bana ilk kez barbie bebegi n zaman aldı hatırlamıyorum ama yerlerde yuvarlana yuvarlana resim yaptığım günler dün gibi. babannemin bana verdiği artık kumaşlardan envai çeşit giysi dikmisimdir bebeklerime ama bir kez olsun gelinlik olmamıştı bunların içinde... garip... kabarık, straplez, balık etek fln... ömür de bir kac saat giyilecek bir şeye kafa yormamisim çocuk halimle. şimdide yaramıyorum... ilginçtir en yakın arkadaşımla aynı dönemlerde evlilik kararı aldık. hoş o tanıdığım günden beri evlenmeye pek bi meraklı :) sürekli bir kosturmaca arastirmaca n giyecek? ne nerde nasil oylede boylede... offff! Hiç benlik değil. Hiç bir zaman hayalim gelinlik giymek olmadı. evlenmek yaşadığım yeri hayal etmek! hani şöyle pembe panjurlu bir evim olsun fln gibi... ama hep istedim sevdiğim bir erkekle ömür gecirmek. kıyısından köşesinden dahil olduğum hayaller oldu. ama şuanda hissediyorum. beni varlığıyla bukadar mutlu eden kimse olmadı hayatımda. şükürlerle doluyum. herhalde ondan olacak ki bu evcilik oyununa katılıyorum. ev ara eşya bak dünya kadar gereksiz teferruat ile uğraş...
şimdi boyalarim elimde ve kendi hayatımı gecirecegim yuvayi çizmek benim elimde...
koskocaman bir huzur bulutumuz olsun...
tam her şey rayına oturdu izmirde nefes almak ugurlu geldi diye sevinirken bir anda başa döndük. ... üzüldüm mu emin diilim. sasirmiyorum da aslında böyle aksiliklere. nasıl olsa var bir hayır.
gelinliği araştır diye darlayanlara söylediğim gibi Oluuurrr oda olurrrr.....
