19 Ocak 2014, Pazar
saat: 21:28
Nasıl geçti kırk gün? İnanamıyorum, babannemin öldüğü kırk gün olmuş bile. Bugün duasını yaptık işte. Babannem olmadan onun evinde olmak hala çok tuhaf. Annem ve halam eşyaları toparlıyorlar. Eşyaların toparlanması insanı niye hüzünlendirir ki? Eşya işte, onsuz hiçbir anlamı olmayan eşya. Ama sanırım anılar eşyaya siniyor. Doğduğumdan beri gelip gittiğim, mutlu olduğum bu ev artık kapanıyor. Değişik bir kokusu var bu evin. Eski kokuyor. Ama güzel. Bu kokuyu son kez duyuyor olduğumu bilmek zor geliyor. Hüzünlüyüm.
