16 Ocak 2016, Cumartesi
saat: 22:09
Evet kınadığım , bak işte bunu asla yapmam
hayatta ne varsa noktası virgülüne aynını yaptım.
Yalnız kalamayan insanları küçümserdim hep.En çok övündüğüm huylarımdan biriydi.Sırf bu korkuyla olmadık insanlarla olmadık işlere girişen arkadaşlarımla alay ettim hep.Ama tepetaklak oldu herşey zamanla.
Serdar ' ı küçümsedim. Nereye kadar varolacağını ben belirlerim bu oyun benim , sınırları ben çizerim dedim bugün geldiğim nokta içler acısı.
Haksızlık karsısında susan dilsiz şeytandır desturunu benimsemeyen insanlar hep arka sıralarda olurdu hayatımda. Susamazdım eskiden..
Haksızlık yapan , üslup nedir bilmeyen , destursuz hareket eden insanlara dilim döndüğünce cevap verirdim hep. Bu kendime olan saygımın temelini oluşturuyormuş meğer.Şimdi mi??
Savunduklarımı anlatacak cümlelerim tükendi artık.
Çünkü yanlış yola saptım ben bi kere.
Kendimle aramı açmamla başladı herşey .Gerisi çorap söküğü gibi geldi ...
İnsanın kendinde sevip beğendiği çok fazla huyu yoktur zannımca.
iŞTE BEN KENDİMDE SEVDİĞİM NE KADAR ALISKANLIĞIM VARSA HEPSİNİ YOK ETTİM KENDİ ELLERİMLE. İSTEMEDEN OLDU BU...
Artık ağır geliyorum kendime..
Allah ' ım sen yardımcım ol ...!!!
