18 Ocak 2016, Pazartesi
saat: 22:40
Nerde kaybettim gülen yüzümü ..
Bakıyorum kendime bi mutsuzluk bi asabiyet eve geç geliyorum ondan diyorum , sonra eve erken geliyorum bakıyorum surat ifadem hala beş karış vaziyette .. Var mutlaka içimde bi derdim ama kendime bile söyleyemedim henüz ..
Keşke hiç karşılaşmasaydık gerçeğin şu çirkin yüzüyle , bir beyinin düşünce kapasitesi öyle sınırsız ki işte artık o düşünceler beni tamamen ele geçirmiş boynuma ipi takmış halde.
