28 Ocak 2016, Perşembe
saat: 11:18
Çarşamba günü akarca yokuşunun başındaki iş bankasının önünde 3 banka çalışanı sigara içiyordu. Arabadan gördüm görüntüyü, güneşli bir sabahtı. Yoluma devam ettim. Günü bitirdim. Adamları gördüğüm anla bir sonaki sabah aynı yoldan geçişim arasında kuşkusuz birçok şey yaptım. Oraya sonra geleceğim.
Bugün, akarca yokuşunun başındaki iş bankasının önünde 3 banka çalışanı aynı noktada yine durmuş sigara içiyorlardı. Ben yine arabanın içinden adamlara baktım. Hava kapalı ve sıkıntılıydı.
O zaman neden oluyor bütün bunlar dedim, öyle aniden birdenbire çıkan bir soru değildi ki bu. Tekrarlarda bileşen, ortalamalarla coşan, aynılıkları aynalayan-enseleyen durumlarda hep orada dururdu o soru: "neden o zaman?".
İki gün arasında carboncopy olmayan 23 saat 59 dakikalık kısmı ıskalıyorsun diye de sordum kendime; işte bu ilk paragraftaki "kuşkusuz pek çok şey yaptım" cümlesine geri dönüyorum şimdi.
Velev ki; ofisimin yanındaki binada çalışan ve cam kenarında masası bulunan bir adam var. Adam iki gün üst üste ve aynı saatte beni elim cebimde dolaşırken görüyor. O zaman ben onun nesnesi oluyorum; çünkü adam "o zaman neden oluyor bütün bunlar" diyor.
2 üzeri n.
etyen.
