23 Şubat 2016, Salı
saat: 16:17
Sabah 07.12 metrosu ile ofise giderken vagondaki uyuyan güzellerin hangisinin yakın zamanda duş aldığını tahmin etme oyunu oynuyordum ki aklıma eski kaynanam geldi..Bursadaki evimin balkonunda lafı benim bi zikim olamadığıma getirdiği o cumartesi öğleden sonrası canlandı anılarımda..aradan 4 yıl geçmiş olsada sinirden dudaklarımı yememe sebep oldu yeniden.öyle veya böyle artık bi zikim olmuştum.Hiç boşanmamış gibi kızına bakıyordum.ayrıca benim ne olduğum veya olmadığım kendisini hiç ilgilendirmezdi..
orospu...
oh..rahatladım..
