02 Ekim 2017, Pazartesi
saat: 15:17
Bir zaman önce, düşünmeye vakit olmadığı için melankoliklikten uzaklaştığımı söylemiştim, ama oysa tabiri caiz ise arada bir hiçbir şey yapma ihtiyacı içerisinde olduğumu da iliştirmiştim.
şimdi aslında evde pek istemediğim kedi, yaşam temposunun orta yerine esler vermeye neden olmaya başladı. kendimi, kedi severken, irili ufaklı düşünsel problemler yaratıp çözerken buluyorum. o nedenle belki de gerekli bir boşluğu dolduruyor.
kedi olayına gelirsek, erkek zannederek evimi paylaştığım kedinin, iki hafta sonunda dişi olduğunu öğrenmem de ayrı bir şuursuzluk hikayesi olarak tarihe geçti. iki haftadır loki diye çağırılan, bunu anlamaya başlayan kediye pat diye alice diyecek olmam kafa karışıklığına sebep olabilir. hayır, kedide değil; bende. ayrıca britanyanın köpeği olduğum için isimler yabancı, ama mualla mı deseydim, ne yapsaydım.
