08 Ekim 2017, Pazar
saat: 15:41
İnsanın evi gibisi yok şerefsizim.
Baya özlemişim. Tabi akşam vakti uçağa bindiğimde götüm donarken, gece indiğimde nerdeyse 30 derece olmasının da etkisi vardır eminim. Canım İzmir. Hala sıcak.
Kedi ilk 24 saat ağzımın içindeydi. Çok özlemiş ya kıyamam. Uyutmadı. Sabah kendi yatağımda gözlerimi açtığımda yandaki yastıkta gözlerini bana dikmiş bekliyordu. Uyanınca hemen bi kaç kez yalandan alnımı falan yaladı. "Yalayanların çok olsun evladım, berhudar ol." dedim. Neyse şimdi yeniden gitmeyeceğimi anlayınca rahatladı. Ötede duruyor.
Sadece 1 kg almışım ya! Bilseydim o kremamsı yoğurda banıp banıp tabaklarca vareniki gömerdim. Neyse. Bizim de mantımız var. Ama yememeliyim.
Nihayet biraz saçmaladığımı kabullenip A. ile iletişimimi kesiyorum. Dertsiz başıma niye dert açtığıma dair en ufak bir fikrim bile yok. Kaç yaşına geldim, erkekleri çözdüm ama kendimi çözemiyorum. Geçenlerde N. benim için "100 km'ye 3 saniyede çıkabilen bi otomobil gibisin." dedi sdfhjkds! Her erkek kendini dünyanın en iyi şoförü sanıyor gerçekten de. Emniyet kemerini bile bağlamıyorlar halbuki. Mmmeeh!
Telefonun şarjının dolmasını bekliyorum çünkü bisiklete bineceğim. Müzik dinlemeden olmaz. Bu arada Büyük Ev Ablukada'nın yeni albümünü dinledin mi? Hoşçakal Kadar diye bi şarkı yapmışlar, resmen şerefsizlik.
