08 Kasım 2017, Çarşamba
saat: 10:31
"şebnem, istanbul, türkiye, dünya, galaksi, uzay senin olduğun yerden başlıyordu; neredesin ?
sensiz yolunu kaybetmiş görünmez adam gibiyim.
aptallığın otobanından dehanın patikasına mı varacağım? inşallah o yol, iki kişinin yan yana yürüyebileceği kadar geniştir.
kafamın içinde kocaman bir ağaç ve küçücük bir maymun var. daldan dala zıplıyor, onu evcilleştiremiyorum.
bütün şarkılarda senden bahsediliyormuş, onu fark ettim.
ezelden beri o nazlanan senmişsin.
saray çatılarında senin için düello yapılmış.
hani insan bazen gökte yabancı bir cisim görür de gözlerine inanamaz ya, yanındakine " benim gördüğümü sen de görüyor musun? " diye sorar.
ben de seninleyken gözlerime inanamıyordum. kulaklarıma inanamıyordum. vücudumdaki hiçbir hücreye inanamıyordum.
kimseye soramıyordum da " benim gördüğümü sen de görüyor musun?" diye..
seni unutma fikri bile, sana kavuşma umuduna bağlanıyor içimde.
senden kaçış varsa bile kurtuluş yok şebnem.
artık, su olsam sana doğru akarım, uçak olsam sana doğru uçarım, erik olsam sana doğru yuvarlanırım.
bizi ancak aynı banyoda yıkanmak paklar şebnem.
yüreğin derinliklerinden yükselen sesler, kulakta sapıkça bir şey gibi tınlıyor farkındayım.
öpüyorum göz kapaklarını, diz kapaklarını, kalp kapakçıklarını."
