17 Kasım 2017, Perşembe
saat: 00:22
Ne bok şeymiş ya şu aşk acısı.
Bildiğin tüm küfürleri ettiriyor ama bi yandan da burda olsa deli gibi sarılıp sevişesi geliyor insanın.
Eski fotoğrafları silmeye söz verdim kıyamadım.
Eski yazışmaları silmeye kalktım yine kıyamadım.
Ondan soğumak istiyorum ama aksi için dua ediyorum. Kıyamıyorum.
Halbuki baktığın zaman o bize kıydı. Hem de öyle böyle değil baya da sert çarptı.
İşler o kadar yoğun ki nefes alamıyorum. Eve gelirken her gün ona sarılmak öpmek göğsünde öylece yatmak istiyorum.
Bir de bugün eski zamanlardaki yazışmalarımıza baktım da, ne kadar klişe. Nasıl da ilgili ve sevecenmişiz. Sonra nolmuş bize anlamadım.
Ne diyim. Ahımı alacak diye de korkuyorum, kıyamıyorum.
